محمد عبد الله طاهر يكتب: فى قرية الروضة

فى مسجد قرية الروضة ---- وفى يوم جمعة حزين قلوب سودا مريضة-------قتلوا المصليين أنا مش قادر أصدق----- دول ملة أبوهم ايه ليه اللى راكع واللى ساجد ----بيقتلوهم ليه استباحوا المساجد ---- وحرمة بيوت الله قتلو طفل وهو ساجد--- وقتلوا أبوه معاه دمروا أُسر كتيرة ---- وخربوا فى البيوت دقون وأشكال غريبة ---وقلب فيه جبروت قتلوا الراجل الطيب ----اللى بيرفع الأذان كان لسة يا دوب مأذن--- فتحوا عليه النيران وهو غرقان فى دمه ----كان كل همه حسين خده فى حضنه وضمه--- خباه من المجرمين يا مصر لازم نحاسب ---الجانى وأمه وأبوه واللى محكوم عليه ----يا حكومة اعدموه صادروا كل فلوسهم ----وخيرنا اللى نهبوه لازم ندمر نفوسهم ----ونحارب كل الوجوه اللى أداهم فلوسهم ---وساعدهم عالخراب واللى بماله صنعهم ---وحث عالإرهاب عدونا المعروف ------راجع بعد غياب واقف ورا الصفوف---- متخفى فى الارهاب بس انتى يا مصر باقية ----ذى ما قال الكتاب وبجيشك وناسك قادرة ----تطيرى فوق السحاب عدونا عارفينه --------صهيونى ضل الطربق و بكرة نولع فى قلبه -----ميت مليون حريق هنفضل واقفين فى ضهرك ---مهما طال الطريق ومحدش يقدر يهدك ------يا أم القلب الجرىء